میکروبها یا به طور مستقیم از طریق یک باکتریمی یا به طور غیر مستقیم در داخل سلولهای لنفوئیدی و مونوسیت ها به حفره سینوویال می رسند. این پدیده سیستم ایمنی را به طور گسترده تحریک می کند و می تواند منجر به ReA (Reactive Arthritis) شود. بعضی از اشکال ReA مربوط به slow infectious Arthritis هستند که در اثر پایداری میکروبها ایجاد می شود و بعضی از اشکال ReA مربوط به infection triggered Arthritis هستند و در ارتباط با یک عفونت خارج مفصلی می باشند.

آرتریت عفونی یکی از مهم‏ترین دلایل ایجاد لنگش در گوساله ها و گاوها است و تاخیر در درمان می‏تواند موجب حذف زودهنگام، کاهش تولید و خسارات اقتصادی در گله ‎شود. این شرایط زمانی رخ می‏دهد که فضای مفصلی مورد تهاجم میکروارگانیسم‏های مختلف قرار بگیرد. اگرچه به‏طور معمول باکتری‏ها مسئول آرتریت عفونی هستند اما می‏تواند توسط ویروس‎ها و قارچ‎ها نیز ایجاد شود. نقص در انتقال ایمنی غیر فعال، زخم‏های متنفذه، انتشار عفونت از جریان خون و مداخلات درمانی یا تشخیصی عوامل آرتریت عفونی هستند. لنگش، افیوژن مفصل، درد و تب از مهم‏ترین علائم بالینی آرتریت عفونی هستند. معاینه بالینی کامل، آنالیز مایع مفصلی و خون و روش‏های تصویربرداری به‏عنوان ابزار تشخیص برای آرتریت عفونی استفاده می‏شوند. تشخیص به‏موقع و درمان مناسب آرتریت عفونی به‏منظور بهبود پیش‏آگهی ضروری است. راهبرد درمان آرتریت عفونی شامل آنتی‏بیوتیک‏تراپی، ضد التهاب‏ها و لاواژ مفصل می‏شود. پاتوفیزیولوژی، تشخیص و درمان آرتریت عفونی در این مقاله ارائه می‏شود.

آرتریت عفونی یکی از شایعترین علل تخریب مفصلی می باشد. هدف از این مطالعه گزارش تابلوی بالینی و علائم آزمایشگاهی 60 بیمار با تشخیص آرتریت عفونی می باشد. این بیماران از بین 140 بیمار که طی سالهای 1377-1370 و با تشخیص آرتریت عفونی در بخشهای بیمارستان حضرت رسول اکرم (ص) بستری بودند انتخاب شدند. تشخیص بیماری در تمام موارد به وسیله کشت مایع مفصل تایید گردید. 40% بیماران زن و 60% آنان مرد بودند. در 12% بیماران آرتریت عفونی در بیش از یک مفصل و در 10% آنها همزمان استئومیلیت وجود داشت. مفصل زانو در 67.7% موارد و مفصل هیپ در 22% موارد مبتلا بود. همچنین شایعترین ارگانیسم (72% موارد) در کشت مفصل بیماران استافیلوکوک طلایی بود. در 5% موارد بیماری زمینه ای مفصلی یا غیرمفصلی وجود داشت که شایعترین آنها آرتریت روماتوئید بود. با توجه به اینکه، استافیلوکوک طلایی شایعترین عامل آتریت عفونی می باشد درمان تجربی (empirical) جهت این ارگانیسم تا آماده شدن جواب کشت توصیه می شود.

زمینه و هدف: آرتریت سپتیک یک فرآیند التهابی و چرکی در مفاصل می باشد و هدف از این مطالعه، ارزیابی نمای بالینی، تعیین پاتوژن های مسوول، درمان و نتیجه، در بیماران پذیرفته شده مبتلا به آرتریت عفونی در بیمارستان های آموزشی (فیروزگر و حضرت رسول اکرم (ص) تهران) در طی سالهای 82-1377 می باشد.روش بررسی: این مطالعه با روش متکی بر داده های موجود بر روی تمامی بیماران مبتلا به آرتریت سپتیک در طی 5 سال (82-1377) در بیمارستان فیروزگر و حضرت رسول اکرم (ص) (100 مورد) انجام شد. اطلاعات توسط نرم افزار (spss (version 11.5 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: در این مطالعه 48% بیماران، زن و 52%، مرد بودند. سن متوسط بیماران، 48.6 سال بوده است. 67% بیماران، درگیری تک مفصلی داشته اند و شایع ترین مفصل مبتلا نیز زانو بوده است (57%). شایع ترین عامل مستعد کننده، بیماری آرتریت روماتویید بود. (C-Reactive protein) CRP در تمامی بیماران مثبت بوده است. کشت مایع سینوویال در 45% افراد، مثبت بوده است (استافیلوکوک طلایی به عنوان شایع ترین میکروب)؛ میکروارگانیسم های دیگر شامل باسیل های گرم منفی، کاندیدا، مایکوباکتریوم توبرکولوزیس، سالمونلا و بروسلا بود. یافته های رادیوگرافی مثبت در 20% بیماران گزارش شد. آنتی بیوتیک تجربی در 68% بیماران تجویز گردید (اساسا پنی سیلین های وسیع الطیف ضد پنی سیلیناز و سفالوسپورین های نسل سوم). زمان متوسط بستری در بیمارستان، 15 روز بوده است.نتیجه گیری: مطالعه حاضر، اهمیت تعیین نوع میکروارگانیسم های مسوول آرتریت سپتیک را نشان می دهد. مدیریت صحیح این بیماری برای تمامی پزشکانی که در بخش های اورژانس فعالیت دارند، الزامی است. 

مقدمه: عفونت استخوان و مفاصل، بیماری نسبتا شایعی در بین کودکان می باشد که با وجود دسترسی به آنتی بیوتیک ها و رژیم های درمانی ممکن است با عوارض جدی همراه باشد. تاخیر در تشخیص و یا درمان عفونت ها یکی از مهم ترین علل بروز چنین عوارضی می باشد. لذا تشخیص زودرس و سریع و به دنبال آن درمان مناسب، فوق العاده حائز اهمیت است. هدف اصلی از انجام این تحقیق، تعیین علل، سیر بیماری و نتایج آرتریت چرکی مفاصل شانه، ران و زانو در افراد زیر 5 سال بود. بررسی و تعیین شایع ترین علائم و شکایات بیماران مبتلا، تعیین نسبت جنسی، ارزیابی عوامل مساعد کننده، بررسی نقش و اهمیت تست های آزمایشگاهی و ارزیابی عوارض احتمالی بیمار از دیگر اهداف ما در این مطالعه بود.مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی - تحلیلی، مجموعا 56 کودک زیر 5 سال مبتلا به آرتریت عفونی مفاصل شانه، ران و زانو، که از اول مهر ماه 1379 تا آخر شهریور ماه 1385 در بخش ارتوپدی بیمارستان شهدا بستری شده بودند، مورد بررسی قرار گرفتند. حداقل دوره پیگیری بیماران 4 ماه بود. اطلاعات مورد نیاز به وسیله پرسش نامه گردآوری و با استفاده از نرم افزار آماریSPSS  نسخه 12 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته های پژوهش: از میان 56 کودک مورد بررسی، 17 نفر (30.3 درصد) آرتریت عفونی زانو و 33 نفر (58.9 درصد) آرتریت عفونی ران و 6 بیمار (10.7 درصد) آرتریت عفونی شانه داشتند. در بین تمامی گروه های سنی، استافیلوکوک طلایی شایع ترین میکروب کشف شده بود (32.1 درصد) بعد از آن هموفیلوس آنفلوانزا با 3.6 درصد شایع ترین میکروب به دست آمده بود. از کل بیماران، 19 نفر (33.9 درصد) سابقه تروما را ذکر کردند و از نظر عفونت هم زمان در سایر قسمت های بدن، در 5 بیمار (8.9 درصد) عفونت هم زمان دیده شد. در 55 بیمار (98.2 درصد) درد و تندرنس مفصلی و در 54 بیمار (96.4 درصد) محدودیت حرکتی مفصل درگیر وجود داشت. نتایج درمانی در بیمارانی که برش مفصل (آرتروتومی) به همراه درمان آنتی بیوتیکی برای آن ها به موقع شروع شده بود، خوب بود.بحث و نتیجه گیری: اگرچه عفونت مفاصل بیماری شایعی است ولی تشخیص آن همیشه آسان نمی باشد. جهت تشخیص صحیح و دقیق آن، پزشک بایستی ظن و شک قوی داشته باشد. مهم ترین نکته در مورد درمان این بیماران، تایید تشخیص و در صورت امکان شناسایی عامل بیماری زا با ارزیابی مایع چرکی آسپیره شده از مفصل می باشد. انجام برش مفصلی (آرتروتومی) زودرس به همراه شروع آنتی بیوتیک در کاهش بروز عوارض این بیماری نقش حیاتی دارد.

در بیماری آرتریت روماتویید، مچ دست زیاد گرفتار می شود. مفصل مچ دست به طور شایع در بیماری آرتریت روماتویید درگیر می شود. با بررسی دقیق کاستی های موجود در کارآیی مچ، اهداف درمانی در هر بیمار به صورت مجزا تعیین می شود و افرادی کاندید جراحی خواهند بود که از درمان های هماهنگ شده و منظم دارویی بهره ای نبرده اند. اعمال جراحی بافت های نرم، در بهبود علایم و افزایش کارآیی مفصل در کوتاه مدت موثر می باشد.ترمیم اولیه تاندون های فلکسور یا اکستانسور که به دلیل سینوویت پاره شده اند، معمولا امکان پذیر نیست؛ لیکن اگر مفصل مربوط به تاندون پاره شده هنوز سالم باشد، اعمال جابه جایی تاندون ها یا پیوند تاندونی مورد پیدا می کنند. بیماری پیش رونده چون آرتریت روماتویید، در نهایت به دررفتگی مفاصل و یا تخریب کامل مفصلی می انجامد و در چنین مواردی اعمال استخوانی برای ثابت کردن مفصل ضرورت می یابد.مفصل انتهایی رادیوس و اولنا اکثرا در این بیماری گرفتار هستند و نیاز به جراحی «داراخ» یا «کاپانچی - ساوه» دارند. عمل فیوژن ناکامل مچ حد واسطی است بین بدست آوردن ثابت در مفصل رادیوکارپال و باقی گذاشتن حرکت بین مفاصل کوچک مچ (میدرکارپال). برای تخریب یکپارچه و تمام مفاصل مچ، فیوژن کامل در درمان قابل اطمینان برای تسکین درد در قبال حرکت خواهد بود. تعویض کامل مفصل مچ درمان دیگری است که امکان حرکت را برای مچ فراهم می سازد، لیکن نتایج دراز مدت آن هنوز نامشخص است.

پیش زمینه و هدف: استئومالاسی و شواهد بیوشیمیایی فقدان ویتامین D منجر به ابتلا به استئوپنی و افزایش ریسک شکستگی خود به خودی در آرتریت روماتوئید می شود. ما وجود استئومالاسی در 93 بیمار دچار روماتوئید آرتریت را بررسی و گزارش کردیم.روش کار: در این تحقیق که به صورت توصیفی انجام شد؛ 93 بیمار مبتلا به آرتریت روماتوئید فعال در عرض 10 سال در بخش و درمانگاه روماتولوژی بیمارستان قائم (عج) وابسته به دانشگاه علوم پزشکی مشهد بررسی شدند. تشخیص آرتریت روماتوئید بر اساس معیارهای انجمن روماتولوژی آمریکا (ACR) مسجل شد و تشخیص استئومالاسی بر اساس یافته های بالینی، بیوشیمیایی و رادیولوژیک بود. این بیماران تحت سنجش تراکم استخوان به روش DEXA نیز قرار گرفتند.یافته ها: محدوده سنی بیماران از 23 تا 80 سال (متوسط سن 43.7) بود. در 3 بیمار دچار آرتریت روماتوئید که از نظر علائم بالینی و آزمایشگاهی مشکوک به استومالاسی بودند، آزمایش های بیوشیمی و بررسی رادیولوژیک برای ارزیابی شواهد بیماری متابولیک استخوان انجام شد. در این 3 نفر که همگی خانم هایی در سنین یائسگی بودند، وجود استئومالاسی تائید شد.نتیجه گیری: این مطالعه نشان می دهد که شک به وجود استئومالاسی و بررسی از نظر آن صرفا در خانم های یائسه ای که خانه نشین بوده و رژیم فاقد ویتامین D دارند لازم است.